Dit is een reeks gesprekken met fictieve deelnemers, beschreven door senior trainer Godfried IJsseling van het programma Authetiek Profileren en Netwerken van de Baak. De personages die in de gesprekken voorkomen zijn gebaseerd op karaktertrekken echte deelnemers.
Hij is open en sociaal vaardig en komt makkelijk in gesprek met andere mensen. Toch heeft hij zich ingeschreven voor de training Authentiek Profileren en Netwerken. Ik legde hem mijn verwondering voor: “Jij beweegt je toch best gemakkelijk in sociale situaties?” Tja, daar was hij het wel mee eens, maar er was ‘iets’. Hij kon moeilijk de vinger op de zere plek leggen.
Ware gezicht
Toen ik erop doorvroeg zei hij: “Eigenlijk speel ik een spel. Ik kom heel zeker over, maar vanbinnen voel ik me heel anders. Het is alsof ik bang ben dat mensen mijn ware gezicht zien, en dan teleurgesteld raken.” “Wat is dat ware gezicht dan?”, vroeg ik. Hij kwam op woorden als ‘onzeker’ en ‘verlegen’.
Een soort toneelspelen
Is dat niet bij ons allemaal in mindere of meerdere mate aan de orde? Zijn we niet allemaal bang om onszelf helemaal te laten zien, uit angst dat wij in onze ‘naaktheid’ afgewezen zullen worden? Misschien zijn we daarom allemaal geneigd een masker op te zetten, vooral in de wereld van werk, waarin we voortdurend bestookt worden met beoordelingen en targets. Waar je zo makkelijk kunt falen en waar afwijzing altijd op de loer lijkt te liggen. We gaan dan een soort toneelspelen. Terwijl we zo graag gezien worden zoals we werkelijk zijn.
Verlegenheid laten zien
Ik ging verder: “Wat zou er gebeuren als je je zou laten zien in je onzekerheid? Als je af en toe gewoon zou zeggen dat je het ook even niet weet, als je je verlegenheid zou laten zien?” Hij kreeg het zichtbaar warm. ”Ik vind een beetje verlegenheid bij een ander juist wel charmant. Mensen die altijd direct overal een antwoord op hebben en nooit een teken van twijfel tonen vind ik ‘gelikt’.” Maar daarna toch: “Maar mijn verlegenheid laten zien? Dat zouden ze in mijn organisatie niet waarderen!”
Het vraagt om lef
Dat is de vraag... Meestal kun je ervan uitgaan dat je eigen voorkeuren breder gedeeld worden. In mijn programma’s merk ik steeds weer dat een authentieke en open uiting van je visie en je gevoelens wordt ervaren als krachtig en indrukwekkend. Maar het vraagt wel om lef om je open en kwetsbaar, zonder masker, te tonen. Het goede nieuws is: lef kan ontwikkeld worden. Je kunt er stapsgewijs mee aan de slag. Elke stap die je zet, brengt je verder, is uitdagender, waardoor het uiteindelijk makkelijker gaat.