Alles liep eigenlijk heel lekker, en toch dacht ik, is dit het nu? Ik ben wel heel hard bezig om organisatiedoelen te realiseren, maar wat draag ik in bredere zin bij? Wat is voor mij belangrijk, wat wil ik achterlaten? Ik had het gevoel stil te staan in mijn persoonlijke ontwikkeling en kon in de waan van de dag niet inzoomen op wat voor mij nu echt belangrijk was. Door de Proeverij wist ik dat deze training goed bij mij zou passen.
Zingeving en bewuste keuzes maken, daar gaat deze training over. Het was heel erg gericht op vertraging en je aan het denken zetten. Een mooie mix van methoden die bewezen effectief zijn om te komen tot zelfinzichten, en gesprekken met de trainer, de groep, meditatie, opdrachten etc. Er kwam een proces op gang waardoor ik met een opener blik kon kijken naar mezelf en de mogelijkheden die er zijn.
Ik kwam tot de conclusie dat ik minder wilde werken, meer tijd aan mijn kinderen wilde besteden. Ik had altijd de overtuiging dat 4 dagen het minimum was om op dit niveau te werken. Toen ik opener ging kijken, zag ik hoe ik mijn rol zo in kan vullen dat ik bijdraag aan het bedrijf én aan mijn eigen ontwikkeling en persoonlijk geluk. Het betekende wel dat ik moest veranderen. Ik neem nu een andere rol in het team in; meer sparringpartner, minder in de uitvoering als projectleider. Ik zeg nee tegen opdrachten die ik goed zou kunnen, maar niet leuk vind. Het bijzondere is dat ik nu eigenlijk meer bijdraag, omdat ik collega’s de ruimte geef om zich te ontwikkelen in projectleidersrollen die ik eerder zelf vervulde. Als sparringpartner help ik hen op weg en is mijn invloed en bijdrage breder en groter geworden.
Naar andere ervaringen >