Niet de minsten betogen dat geluk een substantiële kapitale kracht heeft: Ricardo Semler heeft er een miljoenenbedrijf en een ‘best selling author’- status mee verworven. Jigmi Y. Thinley (ex-premier van Bhutan) en Jenn Lim (CEO van Delivering Happiness en co-auteur van het managementboek 'Delivering Happiness’) kwamen het Nederlandse bedrijfsleven vertellen waarom investeren in geluk geen keuze maar een noodzaak is.
Geluk meten mogelijk?
Bevlogen medewerkers zijn gelukkiger. Daar zijn steeds meer HR-professionals van doordrongen. Zij proberen binnen organisaties - ondanks de crisis en bezuinigingen, reorganisaties en vele andere strategische speerpunten – een lans te breken voor zachte thema’s als vitaliteit, bevlogenheid en werkgeluk. De tijd dat logisch redeneren voldoende was om een directie te overtuigen, ligt achter ons. Analytics is het credo, ook in HR-land. Wil je als HR-professional serieus genomen worden door directie en management, moet je met cijfers en een gedegen onderbouwing komen. Waarom zouden we investeren in vitaliteit en bevlogenheid? Waarom zouden we ons bezighouden met iets vluchtigs en ongrijpbaars als geluk?
Cijfers blijken niet afdoende
De afgelopen jaren is veel onderzoek verricht naar de meerwaarde van geluk en bevlogenheid, door psychologen en gerenommeerde onderzoeksbureaus zoals Gallup. Met deze appellerende cijfers onder de arm gaan P&O-professionals naar het management om aandacht te vragen voor bevlogenheid. En hier komt het merkwaardige aspect om de hoek. Cijfers blijken niet afdoende om duurzame investeringen te kunnen doen als het gaat om bevlogenheid of werkgeluk.
Waarom?
Cijfers en best practices spreken toch voor zich? Bestuurders willen toch bewijs? Dat wordt toch overtuigend geleverd door mensen als Ricardo Semler? Het antwoord schuilt in iets wat tegelijkertijd kinderlijk eenvoudig en mateloos complex is: de irrationele aard van de mens. “De ogenschijnlijk rationele verklaringen voor bepaalde beslissingen blijken klinkklare nonsens”, stelt Manfred Kets de Vries, econoom, organisatiewetenschapper, psychoanalyticus en een van de meest invloedrijke managementdenkers ter wereld.
Ook onder het kleed kijken...
Hebben we als HR-professionals, als leiders en managers, voldoende oog voor irrationele processen binnen organisaties? Kunnen we boven tafel krijgen wat onder tafel en soms zelfs onder het kleed schuil gaat? Het vraagt moed van een leider om, tegen alles in wat hij waarschijnlijk geleerd heeft, te geloven in de kracht van geluk en bevlogenheid, om autonomie te geven aan de werknemers, om traditionele controle-instrumenten los te laten en het risico te nemen kwetsbaar te zijn door een nieuw pad in te slaan.
Irrationaliteit en emoties
Werkgeluk en bevlogenheid zijn moeilijke onderwerpen. Niet omdat ze niet met cijfers te onderbouwen zijn, maar omdat irrationaliteit en emoties om de hoek komen kijken. Dit, en elkaar begrijpen, is de sleutel om bevlogenheid en werkgeluk te agenderen.
In moderne bedrijfssprookjes overwint het goede alleen als het de kans krijgt
Ouderwetse sprookjes lopen altijd goed af. Het goede overwint. Altijd. Moderne sprookjes eindigen niet vanzelfsprekend goed. In moderne (bedrijfs-)sprookjes overwint het goede als het de kans krijgt. Als (dienende en lerende) leiders bereid zijn om datgene uit te spreken wat niet uitgesproken mag of kan worden. Als wij onze diepste drijfveren, verlangens en angsten kennen. Als wij, HR professionals, adviseurs en sparring partners, bereid zijn om ‘gedoe’ niet onder te tafel te vegen, te bagatelliseren of strategisch uit te werken, maar gewoon de draak (die soms gewoon van onszelf blijkt te zijn) in de ogen kijken. Dat doen de echte helden in de echte sprookjes immers ook.
Door Leona Aarsen.