Interview met Ramon Schrama, Directeur IT Operations, NCOI
(Dit verhaal is onderdeel van de serie inkijkje thuiswerken in coronatijd)
Thuiswerken in coronatijd
Ramon werkt als Directeur IT Operations bij NCOI, een opleidingsinstituut voor werkenden. Ramon heeft al vaker op afstand gemanaged en is goed bekend met het gebruik van Skype en Teams. Toch voelt deze gedwongen situatie ook voor hem anders.
Wat ervaar jij nu als een grote verandering?
”De contacten met collega’s zijn toch anders. Je kunt niet even opstaan en iemand in de ogen kijken; hoe gaat het met jou en je familie? Heb je nog iets leuks gedaan afgelopen weekend? Kan ik je ergens mee helpen? Maar ook uitleggen dat dingen soms beter anders gedaan kunnen worden is gewoon lastiger op afstand. Om het samenwerkgevoel toch een beetje te creëren zit ik heel vaak met mensen op Teams. Heel handig, maar ongemerkt kost dit ook veel tijd.”
Wat deed jij de dag na het kabinetsbesluit?
“Vanuit IT zijn we direct gaan kijken naar de thuiswerkmogelijkheden. De capaciteit van de diverse omgevingen werd vergroot en gemoderniseerd en mede door de daadkrachtige aanpak van de directie was alles op tijd klaar om met de gehele organisatie thuis te kunnen werken. Daar komt nog bij dat we ongeveer 250 mensen van laptops, telefoonoplossingen en andere IT middelen hebben voorzien.”
Welke highlight springt er wat jou betreft echt uit?
“Er is met man en macht (binnen en buiten IT) gewerkt om trainingen om te zetten naar online trainingen. Daar zetten we Teams en Virtual Classroom voor in en we hebben ons deze manier van lesgeven zo snel mogelijk eigen gemaakt. Ik ben er behoorlijk trots op dat we al een week of 4 thuiswerken en virtueel lesgeven zonder al te grote problemen.”
Is thuiswerken voor jou lastig te organiseren?
“Nee, thuis kan ik het goed regelen. Mijn kinderen zijn volwassen, snappen dat ik aan het werk ben, en brengen me soms zelfs ongevraagd een lekker bakkie koffie. Wel merk ik dat pauzes er sneller bij inschieten. Normaal dacht ik wel eens, wat zonde om elke dag meer dan twee uur in de auto te zitten, nu besef ik dat deze reistijd me ook helpt om de werkdag af te sluiten. Gelukkig ben ik een fietser, dus om te ontspannen ga ik lekker naar buiten op de racefiets.”
“Ik hoop wel dat we snel weer kunnen gaan denken aan een gecontroleerde terugkeer, lekker weer met elkaar mooie dingen doen en werken aan de toekomst.”